The world will not end in 2022

Um verkið:

Í verkinu vinnur listamaðurinn með hugmyndir um hræðsluáróður í samfélaginu. Með gamansemina að leiðarljósi veltir Hulda fyrir sér spádómi Mayanna um heimsendi á árinu 2012 með því að senda út marglaga skilaboð til einstaklinga sem og samfélagsins í heild sinni. Serían fæddist á hinu fræga heimsendaári sem graffiti-skilaboð skilin eftir á vegg Leap gallery í Berlín. Þau voru merki um gjörningasamstarf Huldu við listamanninn Claus Philipp Lehmann og ungan grafítikrakka úr hverfinu. Á meðan salurinn var bomberaður með strobe ljósasýningu birtust skilaboðin þannig að þau sneru út að stórum glugga að Alexanderplatz. Næsta ár birtust skilaboðin aftur sem spádómur um framtíðina á stóru auglýsingaspjaldi við þung umferðargatnamót og blöstu við fangelsinu í miðborg Berlínar. Árið 2015 birtust skilaboðin aftur en að þessu sinni sem solo-verk í samstarfi við Cycle hátíðina í Gerðasafni. Að þessu sinni voru skilaboðin máluð á gólf bílastæðis við safnið þar sem þau birtust í félagsskap tónlistarflutnings á The New World Symphony eftir Antonin Dvorák. Eftir hræðslulausa pásu í sjö ár var komin tími til að senda aftur út skilaboð í samstarfi við þrívíddarhönnuð í takt við nýja tíma.

About the work:

In the work the artist works with the idea of fear propaganda in our society. In a humorous way Hulda reflects on the Maya prophecy of apocalypse in 2012 with a multilayered message to individuals as well as the society altogether. The series was born in the famous apocalypse-year as a spray paint graffiti message left on the wall of Leap gallery in Berlin as a sign of performative collaboration between Hulda, the artist Claus Philipp Lehmann and a young graffiti kid from the neighbourhood. During a strobe light shutdown in the gallery space the message appeared facing a large window overlooking Alexanderplatz. The next year the message appeared again as a prophecy for the future on a giant billboard placed on the junction of two heavy traffic streets facing the Justizvollzugsanstalt prison in central Berlin. In 2015 the message appeared yet again, this time as a solo-project in collaboration with Cycle Music and Art Festival in Gerdasafn Museum in Iceland. This time the message was written on the floor of the museum parking space in company of the sound of The New World Symphony by Antonin Dvorák. After a fearless break of seven years it is time to send out the signal again. This time in collaboration with a 3D designer as sign of the times.